To jedna z tych książek, którą dobrze mieć przy sobie. I niekoniecznie trzeba od razu planować wyjazd do Pragi. Człowiek wirtualnie podróżuje po mieście, ale co ważniejsze – zagląda do tych zakamarków duszy, w których mieszkają: czułość, ironia, pamięć, wzruszenie i miłość. Hrabal powtarzał, że pisanie to ciągłe dopytywanie się: kim jestem? Dzięki Szczygłowi czytanie staje się tym samym.